عوارض زایمان زودرس

کدام نوزادان بعنوان نوزاد نارس شناخته میشوند؟

نوزادانی که در کمتر از 37 هفته متولد شوند به عنوان نوزادان نارس در نظر گرفته میشوند. اگر نوزاد شما حداقل 3 هفته زودتر از موعد نرمال به دنیا بیاید باید بدانید که شما تنها نیستید بلکه سالانه در دنیا بیشتر از 15 میلیون نوزاد زودتر از زمان مقرر به دنیا می ایند.

تقسیم بندی نوزادان نارس:

خوشبختانه بیشتر از 80 درصد نوزادان نارس در گروه متوسط و کمی نارس قرار میگیرند.

خطراتی که متوجه نوزادان نارس است

سطح ریسک بسته به زمان تولد نوزادی که زودتر از زمان مقرر متولد میشود, متفاوت خواهد بود. هر چه تولد زودتر از زمان مقرر اتفاق بیافتد معمولا خطر زیادتری را برای نوزاد تازه به دنیا آمده خواهد داشت و بایستی زمان بیشتری را در بخش NICU بگذراند.

عوارض مهم نارس بدنیا آمدن:

هر چند ممکن است تفاوت هایی در زمان بندی توسعه ریه در نوزادان مختلف وجود داشته باشد اما در اکثریت نوزادان، ریه در هفته های بالاتر از هفته 36 رشد و نمو پیدا می کند. در ریه نوزاد چه چیز مهمی وجود دارد که در زندگی او تاثیر گذار است؟ سلولهای ریوی نوزادان غیرنارس، ترکیب حیاتی مهمی بنام سورفکتانت ریوی را تولید میکنند که باعث می‌شود ریه بتواند اکسیژن را جذب کرده و به سیستم گردش خون انتقال دهد (اکسیژن را از حالت گازی به حالت محلول در داخل خون مویرگی انتقال دهد). در صورتی که ریه ها نارس باشند باعث یک یا چند مورد از این عوارض خواهد شد:

• سندروم زجر تنفسی (RDS) که قبلا با نام بیماری غشا هیالین شناخته می‌شد.

  چرا سندروم زجر تنفسی اتفاق می افتد؟ بخاطر اینکه ریه های نوزادان نارس قادر به تولید سورفکتانت ریوی کافی نمی باشند.سورفکتانت ماده ای خاص با قابلیت کف کردن می‌باشد که هم ریه ها را کاملا در حالت منبسط نگه می‌دارد و هم باعث می‌شود اکسیژن هوا در ریه نوزاد تازه متولد شده به صورت محلول وارد مویرگ های خونی گردد. بدون سورفکتانت کافی، ریه ها کلاپس می‌کند و نوزاد تازه متولد شده بایستی برای نفس کشیدن به سختی تلاش کند. در این شرایط نوزاد تازه متولد شده ممکن است نتواند اکسیژن کافی را برای عملکرد ارگانهای بدن جذب کند. اکثرنوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی، علایم مشکلات تنفسی و یا کمبود اکسیژن در بدو تولد یا طی چند ساعت اول بعد از تولد را نشان می‌دهند. در صورت عدم درمان به موقع، کمبود اکسیژن می‌تواند به مغز و سایر اندام‌های نوزاد آسیب برساند. سندروم زجر تنفسی بطور معمول تا 24 ساعت بعد از تولد اتفاق می افتد. اگر نوزاد نارس تا زمان رسیدن به هفته 36 بارداری هنوز هم دارای مشکلات تنفسی باشند, ممکن است برای وی BPD یا Bronchopulmonary dysplasia تشخیص داده شود.

  در بعضی موارد سندروم زجر تنفسی در طول زمان به دیسپلازی برونش ریوی یا BPD (نوع دیگری از اختلالات تنفسی) تبدیل می‌شود که نوع دیگری از اختلال ریوی است که برخی نوزادان بویژه نوزادان نارس را درگیر می‌کند.

  دیسپلازی ریوی (BPD) زمانی اتفاق می افتد که ریه های نوزاد شواهدی از وخامت را داشته باشند. متاسفانه، زمانیکه نوزاد نارس در دستگاه ونتیلاتور قرار می‌گیرد ریه وی هنوز نارس است و گاها نمیتواند فشار مداوم دستگاه ونتیلاتور را تحمل کند. نوزادان نارس که در دستگاه تنفس بیشتر از 28 روز قرار می‌گیرند در خطر ابتلا به دیسپلازی ریوی قرار می‌گیرند. این شرایط معمولا درنوزادان نارس میتواند بهبود پیدا کند اما ریکاوری آنها ممکن است زمان طولانی تری را نسبت به نوزادان نرمال لازم داشته باشد.

• سایر عوارض احتمالی تولد زودتر از زمان مقرر:

  1. پنومونیا
  2. آپنه و برادی کاردی
  3. سایرعفونت ها
  4. زردی
  5. خونریزی داخل بطنی (IVH)
  6. عدم توانایی درحفظ گرمای بدن
  7. دستگاه گوارش و سیستم هضم ناقص
  8. کم خونی
  9. مجرای شریانی باز (PDA)
  10. رتینوپاتی نوزاد زودرس (ROP)
  11. انتروکولیت نکروزان (NEC)
  12. سپسیس

سندروم زجر تنفسی شدید اگر درمان نشود ممکن است منجر به ازکار افتادن تعدادی از ارگانها و در نهایت مرگ بشود با این حال اگر سیستم اکسیژن رسانی با ونتیلاتور به میزان کافی تامین شود, تولید سورفکتانت به زودی آغاز خواهد شد و مشکل سندروم زجر تنفسی (RDS) طی 4 الی 5 روزحل خواهد شد. اما ریکاوری میتواند با استفاده از سورفکتانت ریوی برکسورف تسریع شود.